Σίτι και Παρί: Δύο καθρέφτες που σε ενοχλούν

Στον σύγχρονο ποδοσφαιρικό χάρτη, ελάχιστες είναι οι ομάδες που προκαλούν τόσο έντονα αντικρουόμενα συναισθήματα όσο η Μάντσεστερ Σίτι και η Παρί Σεν Ζερμέν. Δύο σύλλογοι που όσο μεγάλωναν, τόσο περισσότερο αποκτούσαν haters, για τους λάθους λόγους. Ο κόσμος είδε την μία πλευρά του νομίσματος και αναφέρομαι στο “γερό” πορτοφόλι τους, χάνοντας έτσι την “ρομαντική” πτυχή τους – που τόσο αγαπάνε να αναφέρουν και να δοξάζουν.

Το πρόβλημα φίλε μου δεν είναι ούτε η Σίτι, ούτε η Πάρι. Είσαι εσύ. Και αυτό γιατί ποτέ δεν σκέφτηκες να ασχοληθείς σοβαρά όχι μόνο με τα project των δύο, αλλά και με την ταυτότητα τους. Ξέρεις τι εκπροσωπούν οι “μισητές” Μάντσεστερ Σίτι και Παρί Σεν Ζερμέν; Θα σου πω εγώ.

Οι Πολίτες αποτελούν μία από τις πιο παλιές ομάδες του νησιού με έτος ίδρυσης το 1880. Ιδρύθηκε από ενορίτες της Εκκλησίας του Αγίου Μάρκου, με σκοπό την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής στην εργατική περιοχή του ανατολικού Μάντσεστερ. Η περιοχή αυτή φημιζόταν για τις σκληρές συνθήκες διαβίωσης, με την φτώχια και την ανεργία να χτυπάνε κόκκινο. Έτσι η ίδρυση της Μάντσεστερ Σίτι, είχε ως αποτέλεσμα να βοηθήσει τους νέους της εργατικής τάξης, να αποστασιοποιηθούν από την βία και την εγκληματικότητα. Η ομάδα ανέκαθεν, εκπροσωπούσε τον απλό εργάτη σε αντίθεση με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ που είχε πιο “αστική” ταυτότητα. Οι “Πολίτες” παρότι πλέον παγκοσμιοποιήθηκαν, διατηρούν την εικόνα της “ομάδας της γειτονιάς”, χωρίς να ξεχνάνε από το που προέρχονται, από το που ξεκίνησαν, ποιες είναι οι αξίες τους. Γιατί για σένα μπορεί η ιστορία να μετριέται με τρόπαια, αλλά για εμένα μετριέται με τις αρχές ενός κλαμπ. 

Τώρα που σου χάλασα το αφήγημα για την Σίτι, πάμε να στο χαλάσω και για την Παρί. Οι “Παριζιάνοι” έκαναν την εμφάνιση τους το 1970, από τη συγχώνευση των ομάδων Παρί και Σταντ Σεν-Ζερμέν, με στόχο την εκπροσώπηση του Παρισιού στο γαλλικό ποδόσφαιρο. Η ομάδα είχε μία πολύ δύσκολη αρχή, αφού οι πόροι ήταν περιορισμένοι με αποτέλεσμα να φέρει μεγάλες προκλήσεις στην ανάπτυξη της. Σε πολιτισμικό επίπεδο, η Παρί Σεν Ζερμέν ως ομάδα μίας πόλης με τεράστια μεταναστευτική βάση, πέρασε από πολλά κύματα. Η πρώτη ομάδα ultras, ακούει στο όνομα “Kop of Boulogne”, όπου και αποτελούνταν αυστηρά από λευκούς Γάλλους οπαδούς με έντονη ακροδεξιά και εθνικιστική ιδεολογία. Οι “ΚΟΡ” ήταν γνωστοί για ρατσιστικές φωνές, βίαιες συγκρούσεις με άλλες ομάδες και την αστυνομία, και εχθρότητα προς τις μεταναστευτικές κοινότητες που υποστήριζαν την Παρί όπως η “Virage Auteuil”. Αποτέλεσαν μία από τις πιο σκληρές οργανώσεις οπαδών στο κόσμο από την δεκαετία του 70′ μέχρι του 2000, αφού στο διάβα τους πολλές φορές άφηναν μέχρι και νεκρούς. Από την άλλη η προαναφερθείσα “Virage Auteuil” δημιουργήθηκε στα 90s ως μια πολυεθνική αντίδραση στην “KOB”. Οι οπαδοί της προέρχονταν κυρίως από τις μεταναστευτικές κοινότητες, ειδικά από τη Βόρεια Αφρική και την υποσαχάρια Αφρική. Παρά τη φιλειρηνική τους πρόθεση, η αντιπαράθεση με την “KOB” ήταν συχνά βίαιη και τα επεισόδια ρατσισμού δεν έλειψαν. Το 2016, γεννήθηκαν οι “Collectif Ultras Paris” με σκοπό να ενώσουν τους οπαδούς της PSG κάτω από ένα πιο σύγχρονο, αντιρατσιστικό, αντιφασιστικό και πολυπολιτισμικό πλαίσιο. Οι “CUP” προέρχονται κυρίως από τις νέες γενιές οπαδών, με μεγάλη παρουσία παιδιών μεταναστών από την Αφρική και άλλες περιοχές, έχοντας ως στόχο να γιορτάσουν τη διαφορετικότητα, να παλέψουν για κοινωνική δικαιοσύνη και να αντιπαλέψουν τον ρατσισμό στα γήπεδα. Συμπέρασμα πως η Παρί εν τέλει κατάφερε να ενώσει δύο κόσμους με μεγάλη αντιπαλότητα, φέρνοντας κοινωνική πρόοδο στο θέμα της ένταξης και της πολυπολιτισμικότητας στην γαλλική κοινωνία.

Αφού τώρα σου κατέστρεψα όλο το παραμύθι, που προφανώς έμαθες στο comment section ενός reel, γεμάτο φαντασμένους “παραδοσιακούς” και όχι σε κάποιο βιβλίο ή ντοκιμαντέρ, κάτσε τώρα να σου μάθω και τι κρύβεται πίσω από αυτό που εσύ αποκαλείς “φούσκα”.

Αμφότεροι και οι δύο, έχουν επενδύσει σε κοινωνικές δράσεις, σε ακαδημίες και στην σύνδεση με την τοπική ταυτότητα. Η Μάντσεστερ Σίτι διαθέτει το City in the Community, ένα πρόγραμμα που υπάρχει από το 1986 και περιλαμβάνει δράσεις για παιδιά και νέους σε μειονεκτούσες περιοχές του Μάντσεστερ. Βασικό της μέλημα είναι η υποστήριξη της ψυχικής υγείας των νέων, η εκπαίδευση και η επαγγελματική αποκατάσταση τους. Επίσης αναπτύσσει προγράμματα ένταξης ατόμων με αναπηρία, με εκατοντάδες εθελοντές και επαγγελματίες να δουλεύουν καθημερινά. Σε ότι αφορά τις ακαδημίες, το City Football Academy που της κόστισε πάνω από 200 εκατομμύρια λίρες, παρέχει στους παίχτες μοντέρνα αθλητικά κέντρα, σχολεία και κατοικίες. Η Σίτι όμως δεν ξεχνά το πως ιδρύθηκε και το τιμά εμπράκτως, με εκατοντάδες εργαζομένους στον οργανισμό να προέρχονται από την κοινότητα του ανατολικού Μάντσεστερ, δίνοντας τους μία σανίδα σωτηρίας. Παρότι έχει γίνει παγκόσμιο brand, παραμένει άρρηκτα δεμένη με το τόπο της.

Από την άλλη η Παρί Σεν Ζερμέν διατηρεί το Fondation Paris Saint-Germain, ίδρυμα με εκπαιδευτικά προγράμματα για παιδιά, προγράμματα κατά του σχολικού αποκλεισμού, στήριξη προσφύγων, αστέγων και μονογονεϊκών οικογενειών, σε συνεργασία με τεράστιους οργανισμούς όπως η UNICEF και η Secours Populaire. Οι ακαδημίες της – το PSG Training Center – παρέχουν υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις στα παιδιά, δίνοντας ευκαιρίες σε νέους προπονητές, ενώ κάνει scouting σε όλο Παρίσι και τα γύρω προάστια, ώστε να “ψαρέψει” τα πιο υποσχόμενα ταλέντα. Ο σύλλογος έχει μεγάλο κοινωνικό αντίκτυπο στα banlieues, με προγράμματα που ενώνουν παιδιά όλων των εθνοτήτων.

Οπότε φίλε μου, δεν χρειάζεται να μισείς ομάδες σαν αυτές, απλά και μόνο επειδή είναι “μόδα”. Και μην προσπαθήσεις να πείσεις τον εαυτό σου για το αντίθετο, γιατί γνωρίζουμε καλά πως όσες φορές βρέθηκες σε θέση να δικαιολογήσεις την έχθρα σου, το μόνο που είπες ήταν το απλό και βολικό: “ομάδες χωρίς ιστορία”, “εξαγορασμένες επιτυχίες”, κλπ. Ξέρουμε καλά, πως αν και οι δύο είχαν “βαριά” φανέλα, θα τις αποκαλούσες επαναστάτριες. Αν τα εκατομμύριά τους είχαν ιστορικό “βάθρο”, θα μιλούσες για υπαγωγή στην “παλιά φρουρά”. Αν τελικά, δεν ήταν τόσο “μοντέρνες”, ίσως απλά σε βόλευε. Για αυτό σταμάτα να μιλάς για ομάδες δίχως ψυχή, που ότι κερδίζουν το χρωστάνε στο βωμό του χρήματος. Σαν να μην είχε ποτέ χρήματα η Ρεάλ; Σαν να μην έχτισε αυτοκρατορία η Γιουνάιτεντ με επενδύσεις; Φίλε μου κάνεις δεν γεννιέται πρωταθλητής.

Είναι πιο απλό βλέπεις, να στέκεσαι εναντίον τους, από το να παραδεχτείς πως ίσως… δεν έχεις ιδέα από ποδόσφαιρο. Για αυτό σταμάτα να κολλάς σε ξεπερασμένα στερεότυπα και να γίνεσαι γραφικός, γιατί ο κόσμος προχωράει και μαζί του προχωράει και το ποδόσφαιρο. Αυτές κατάφεραν να ανανεώσουν το άθλημα, να σπάσουν τις παλιές “ιεραρχίες” και να προχωρήσουν με σύγχρονα μέσα, ιδέες και επενδύσεις, την ώρα που το κόμπλεξ σου πηγάζει επειδή η ίδια η ομάδα σου δεν το έκανε (που μεταξύ μας αν το έκανε θα πανηγύριζες). Αντιλαμβάνεσαι πως αυτό δεν μπορεί να είναι επιχείρημα;

Μήπως τελικά σε τρομάζει το καινούργιο; Μήπως τις μισείς επειδή δεν είναι η δικιά σου ομάδα; Μήπως σε ενοχλεί που το χρήμα δεν είναι δικό σου; Μήπως τελικά είναι πιο εύκολο να κράζεις από το να καταλάβεις; Η αλήθεια για εσένα θα είναι πάντα άβολη, γιατί είναι πιο εύκολο να ειρωνεύεσαι το νέο, παρά να παραδεχτείς ότι σε ξεπερνάει. Αλλά τι περιμένεις από κάποιον που κρίνει το ποδόσφαιρο από τα social media και ξέρει μόνο να αποδοκιμάζει, 

Το μίσος σου πάντα θα είναι η μεγαλύτερη τους νίκη.

The post Σίτι και Παρί: Δύο καθρέφτες που σε ενοχλούν appeared first on Sports Therapy.